Bij passieve of extensieve landfarming wordt het verontreinigde sediment op een landfarmingsite gebracht. Het sediment wordt in het bodemoppervlak ingewerkt en periodiek omgedraaid (bewerkt) zodat het mengsel kan worden verlucht.
Door aerobe bodemomstandigheden te creëren door verluchting en de toevoeging van voedingsmiddelen, wordt de biologische afbraak van (gemakkelijk) afbreekbare polluenten gestimuleerd. Verluchting is een essentiële factor voor geslaagde landfarming en werkt het best bij sediment met een laag kleigehalte en een hoge doordringbaarheid, maar is ook geschikt voor de behandeling van bodems met lage doorlaatbaarheid.
Het watergehalte moet worden beperkt zodat een geschikte bodemstructuur kan worden ontwikkeld. Ontwatering en ontwikkeling van een geschikte bodemstructuur (rijpen) kan met de behandeling van het sediment worden gecombineerd. Mogelijk is het nodig een waterzuiveringsinstallatie te voorzien.
Aangezien bij passieve of extensieve landfarming zeer lange behandelingstijden en heel wat ruimte nodig zijn, moeten gunstige toepassingen worden gevonden. De oppervlakte die door de behandelingsvoorzieningen wordt ingenomen, kan bijvoorbeeld ook voor energieproductie (op basis van biomassa) worden gebruikt.
Op de afbeelding wordt de typische indeling en werking van landfarmingsites geïllustreerd. Op de eerste afbeelding wordt nieuw gebaggerd sediment op de site verspreid, waarna het wordt verlucht. Het sediment zal worden gebruikt als een substraat om planten (bijvoorbeeld wilgen) te kweken. Op de laatste afbeelding groeien de planten, terwijl ook de bodem rijpt.
Voor- en nadelen
Passieve landfarming kan bijna schone bodems opleveren op voorwaarde dat daarvoor voldoende lange behandelingsperioden (jaren) en gunstige aerobe omstandigheden beschikbaar zijn.
Tijdens de landfarming kunnen hoge afbraakpercentages van biologische verontreinigingen worden verkregen. Zware metalen kunnen worden gesaneerd door immobilisatiemiddelen toe te voegen of door fytoremediatie.
Landfarming wordt al lang toegepast. Het kweken van biomassa voor energieproductie wordt in Nederland en België toegepast. Hoewel gekweekte wilgen slechts weinig winst opleveren, wordt een positief effect van de planten op het ontwateringsproces aangetoond. Bovendien worden wilgen gekenmerkt door een hoge metaaltolerantie en accumulatie.
Aangezien de maximale dikte van het te behandelen materiaal ongeveer 1 meter bedraagt, hebben de behandelingsinstallaties heel wat ruimte nodig. Het energieverbruik van passieve landfarming is vergelijkbaar met dat van normale landbouwactiviteiten.
Case studies
Klik op een case studie voor meer informatie
SALIMAT
Bij toepassing van de SALIMAT techniek van Jan De Nul/Envisan werden wilgen in het gebaggerde sediment geplant met matten van aan elkaar verbonden wilgenstaven (SALIMAT). Dit bleek een relatief goedkope en doeltreffende planttechniek te zijn voor grote oppervlakten nat substraat en leidde tot een snelle groei met een hoge dichtheid en een biomassaproductie voor meer dan vier jaar. De ontwikkeling van wilgen was minder geslaagd op delen van het terrein met een zandfractie van 60 %.
Voor andere casussen zie SedNet.