Berging/Storten

Berging wordt beschouwd als de laatste mogelijke oplossing wanneer hergebruik of een andere behandeling van het sediment niet mogelijk is.

Dat kan in een besloten berging op het land of onder (en op) het water.

Besloten berging op het land

Het bergen van verontreinigd sediment op het land wordt altijd uitgevoerd boven het grondwaterpeil. Vaak is de berging door een dijk omringd of vindt de  berging ondergronds plaats.

Om sediment stabiel te kunnen bergen, moet het eerst worden ontwaterd. Mogelijk is het nodig een waterzuiveringsinstallatie te voorzien. Het bergingsterrein moet ook zo worden aangelegd, dat er geen emissies mogelijk zijn via de lucht of via het grondwater door uitloging. Dit betekent dat deze terreinen zowel aan de onderkant als aan de bovenkant moeten worden afgesloten. Tijdens het bergen worden de lagen met verontreinigd sediment afgewisseld met zandlagen die voorzien zijn van een afvoersysteem dat percolaat of afvloeiingswater opvangt en behandelt. Alle emissies worden gemonitord.

In Vlaanderen worden de acceptatiecriteria van bergingsterreinen geregeld in het VLAREM II. Het is mogelijk dat voor een bergingsterrein niet alleen deze algemene voorschriften moeten worden nageleefd, maar dat er ook eventuele beperkingen gelden voor bepaalde materialen. Acceptatie op een bepaald bergingsterrein is afhankelijk van de goedkeuring van het plaatselijke management, dat controleert of het sediment aan hun specifieke acceptatiecriteria voldoet.

Besloten berging onder (en op) het water

In theorie kunnen in besloten bergingen onder water alle soorten verontreinigd materiaal worden aanvaard - zelfs als het niet eerst werd ontwaterd. Hiervoor moet echter heel wat ruimte worden voorzien in bijvoorbeeld brede waterwegen vlakbij de kust of in grote deltagebieden verder landinwaarts. Het bergen van verontreinigd sediment onder water wordt wereldwijd op grote schaal toegepast, waarbij sommige bergingslocaties zelfs een capaciteit hebben van 100.000.000 m³. 

In Vlaanderen worden er geen licenties meer uitgereikt voor nieuwe locaties. Bestaande opslagcellen in de haven van Antwerpen bijvoorbeeld worden wel nog gebruikt als tijdelijke oplossingen in afwachting van meer permanente behandelingsopties op het land.