Wereldozondag: van wetenschap naar wereldwijde actie
De Internationale dag voor het behoud van de ozonlaag, kortweg Wereldozondag, valt jaarlijks op 16 september. Dit jaar heeft het Ozonsecretariaat gekozen voor het thema ‘van wetenschap naar globale actie’. Het thema onderstreept hoe wetenschappelijke inzichten de basis vormden van internationale samenwerking, afspraken en milieubeleid.
Het probleem van de aantasting van de ozonlaag, en het gat in de ozonlaag boven Antarctica, kon enkel ontdekt worden door monitoring op lange termijn (sinds 1956).
De ozonlaag beschermt ons tegen schadelijke uv-straling. De groeiende zorgen over het dunner worden van die ozonlaag leidden 40 jaar geleden tot het Verdrag van Wenen (1985). Hierbij werd de aantasting van de ozonlaag als een globaal probleem benoemd, dat ook wereldwijde actie vereiste. Alle landen tekenden het verdrag, een uitzonderlijke gebeurtenis. België was een van de eerste landen die het verdrag tekende.
De exacte oorzaak van het ozongat boven Antarctica was toen nog niet volledig gekend. Binnen een paar jaar liet onderzoek zien dat chloorverbindingen zoals CFK’s en HCFK’s de ozonlaag in de stratosfeer afbraken. Deze stoffen werden destijds veel gebruikt in koelsystemen en spuitbussen.
Op 16 september 1987, 2 jaar later, volgde het protocol van Montreal. Daarin spraken landen af om stoffen die schadelijk zijn voor de ozonlaag stap voor stap niet meer te gebruiken. Wat het Montreal Protocol uniek maakt, is de snelheid waarmee wetenschappelijke bevindingen zijn vertaald naar internationaal beleid.
Dankzij deze internationale afspraken en samenwerking vertoont de ozonlaag nu tekenen van herstel. Bovendien helpt het bannen van ozonaantastende stoffen ook om de klimaatverandering tegen te gaan. Deze gassen zijn namelijk ook zeer krachtige broeikasgassen.
Bron: © 2019-2025 Klimaat.be - Alle rechten voorbehouden