-
Na de wettelijke garantieperiode moeten fabrikanten producten repareren tegen een redelijke prijs en binnen een redelijke termijn
-
Toegang tot reserveonderdelen, gereedschap en reparatie-informatie voor consumenten
-
Stimulansen om te kiezen voor reparatie, zoals reparatievouchers en -fondsen
-
Onlineplatforms moeten consumenten helpen bij hun zoektocht naar lokale reparatiediensten en winkels die opgeknapte goederen verkopen
Met de nieuwe regels wordt het recht op reparatie versterkt, wat tot minder afval en gemakkelijkere en kosteneffectievere reparaties moet leiden.
Dinsdag heeft het Parlement met 584 stemmen voor, 3 stemmen tegen en bij 14 onthoudingen zijn standpunt vastgesteld over de richtlijn voor de bevordering van het zogenoemde recht op reparatie voor consumenten. In de nieuwe regels worden de reparatieplichten voor fabrikanten verduidelijkt. Daarnaast is de richtlijn bedoeld om consumenten aan te moedigen producten langer te laten meegaan door ze te (laten) repareren.
Reparatieplicht
Volgens de nieuwe regels moeten fabrikanten tijdig kostenefficiënte reparatiediensten aanbieden en consumenten informeren over hun recht op reparatie. Als goederen tijdens de wettelijke garantieperiode moeten worden gerepareerd, wordt de garantie met één jaar verlengd. Voor consumenten is dit een extra stimulans om te kiezen voor reparatie in plaats van vervanging.
Is de wettelijke garantie van een alledaags huishoudelijk product verstreken, dan is de fabrikant nog steeds verplicht om het te repareren. Dit geldt voor huishoudelijke producten die volgens de EU-wetgeving technisch te repareren zijn, zoals wasmachines, stofzuigers en zelfs smartphones. De lijst met productcategorieën kan in de loop van de tijd nog worden uitgebreid. Consumenten die een apparaat laten repareren, kunnen zolang ook een ander apparaat lenen. Als blijkt dat het apparaat niet meer kan worden gerepareerd, dan kan de consument kiezen voor een opgeknapt exemplaar.
Informatie over reparatievoorwaarden en -diensten
Consumenten kunnen een Europees informatieformulier aangeboden krijgen. Dat moet hen helpen reparatiediensten te beoordelen en te vergelijken op basis van details over de aard van het defect, de prijs en de duur van de reparatie. Verder komt er een Europees onlineplatform met nationale afdelingen om consumenten te helpen bij hun zoektocht naar lokale reparatiebedrijven, verkopers van opgeknapte goederen, kopers van defecte artikelen of door de gemeenschap georganiseerde initiatieven, zoals reparatiecafés. Dit alles moet het reparatieproces vergemakkelijken.
Nieuw leven voor de reparatiemarkt
De nieuwe regels zijn bedoeld om de reparatiemarkt van de EU te versterken en om reparatiekosten voor consumenten te verlagen. Fabrikanten zullen reserveonderdelen en gereedschap tegen een redelijke prijs moeten aanbieden en zullen geen contractuele clausules, hardware of software mogen gebruiken die reparaties moeilijk maken. Zo mogen ze vooral niet verhinderen dat onafhankelijke reparateurs tweedehandse of 3D-geprinte reserveonderdelen gebruiken. Verder zullen ze niet mogen weigeren een product te repareren om puur economische redenen of omdat het al door iemand anders werd gerepareerd.
Bevordering van betaalbare reparaties
Om reparaties beter betaalbaar te maken, moet elk EU-land ten minste één maatregel uitvoeren om reparatie te stimuleren. Ze kunnen bijvoorbeeld reparatievouchers uitdelen, specifieke fondsen opzetten, informatiecampagnes voeren, relevante cursussen aanbieden of door de gemeenschap geleide reparatieruimten ondersteunen.
Quote
Rapporteur René Repasi (S&D, DE) zei:
“Het recht van consumenten om producten te repareren wordt werkelijkheid. Het zal gemakkelijker en goedkoper zijn om te repareren in plaats van nieuwe, dure items te kopen. Dit is een belangrijke prestatie van het Parlement en van onze inzet om consumenten in staat te stellen de strijd tegen klimaatverandering aan te pakken. De nieuwe wetgeving verlengt de wettelijke garanties met 12 maanden bij de keuze voor reparatie, geeft betere toegang tot reserveonderdelen en zorgt voor makkelijkere, goedkopere en snellere reparatie.”
Volgende stappen
Zodra de richtlijn formeel door de Raad is goedgekeurd en in het Publicatieblad van de EU is bekendgemaakt, hebben de EU-landen 24 maanden de tijd om deze in nationaal recht om te zetten.
Achtergrond
Volgens de Europese Commissie produceert de voortijdige verwijdering van consumptiegoederen 261 miljoen ton CO2-equivalente emissies, verbruikt dit 30 miljoen ton hulpbronnen en genereert elk jaar 35 miljoen ton afval in de EU. Consumenten verliezen ook jaarlijks ongeveer 12 miljard euro door goederen te vervangen in plaats van ze te repareren. Bovendien zullen de nieuwe regels naar verwachting 4,8 miljard euro aan groei en investeringen binnen de EU opleveren.
Deze richtlijn vormt een aanvulling op de EU-initiatieven op het gebied van ecologisch ontwerp en het versterken van de positie van de consument voor de groene transitie.
Conferentie over de toekomst van Europa
De wetgeving beantwoordt rechtstreeks aan de eisen van de burgers, zoals geformuleerd in de Conferentie over de toekomst van Europa. Meer concreet, voorstellen 5, leden 6, 7, 10 en 11, lid 2, over duurzame consumptie en duurzame groei en innovatie — de lancering van een “reparatieplatform”; maatregelen in te voeren om het recht op reparatie en toegang tot reserveonderdelen te bevorderen; EU-maatregelen nemen om consumenten ertoe aan te zetten producten langer te gebruiken; en het aanpakken van geplande veroudering en het waarborgen van het recht op reparatie.
Bron: © Europese Unie, [2024] – EP