In de grensregio Vlaanderen - Zuid-Nederland is landbouw een belangrijke economische pijler met een grote toegevoegde waarde. Aan de basis hiervan liggen vakmanschap en vruchtbare bodems. In de dagelijkse praktijk echter, ervaart de landbouwer een afname van de bodemkwaliteit. Inzet van steeds zwaardere machines, strenge bemestingsregels, te eenzijdige vruchtafwisselingen, … werken deze achteruitgang mee in de hand. Het gevolg is dat bodems hun bufferende werking verliezen, topproducties in gevaar komen en hogere emissies van milieubelastende stoffen vastgesteld worden.
Door samenwerking tussen onderzoeksinstellingen en landbouwers op te zetten, wil dit project zorgen voor een betere bescherming van de bodemkwaliteit.
Enerzijds moeten de inzichten, technieken, tools en modellen, ontwikkeld vanuit talrijke Europese, regionale en Interregprojecten (Catch-C, Agricarbon, INSPIA, Demeter, Bodembreed, Prosensols, Mesam en Erosiebestrijding) bij de landbouwers bekend geraken.
Anderzijds is een transitie in denken en doen van landbouwers noodzakelijk om de vernieuwende technieken uit te testen en ingang te doen vinden. Het project wil dan ook de kloof tussen onderzoek en praktijk dichten en maximaal inzetten op de implementatie en de uitvoering van kennis in de praktijk.
Om de effecten van een gewijzigde bedrijfsvoering op de bodemkwaliteit te kunnen evalueren, zal de afdeling Land en Bodembescherming, Ondergrond, Natuurlijke Rijkdommen (LNE) mee instaan voor de opmaak van een indicator die zowel chemische, fysische als biologische aspecten omvat. Kennisoverdracht moet ervoor zorgen dat deze indicator in de praktijk vlot gebruikt wordt.
Meer informatie:
Bron: Departement LNE, Vlaamse Overheid