Ruim één op de vijf Belgische gezinnen leeft in energiearmoede, zo blijkt uit de jaarlijkse Barometer Energiearmoede, op vraag van de Koning Boudewijnstichting uitgevoerd door teams van de Universiteit Antwerpen (OASeS) en de ULB (CEESE).
In 2016 had 14,5 procent van de gezinnen te maken met gemeten energiearmoede, wat betekent dat hun energiefactuur een dubbel zo grote hap neemt uit hun beschikbaar inkomen dan bij een vergelijkbaar doorsnee gezin. Daarnaast is er in 3,8 procent van de gezinnen verborgen energiearmoede: zij beknibbelen zodanig op hun verbruik (o.a. minder verwarmen) dat ze minder dan de helft verbruiken dan wat even grote gezinnen in vergelijkbare woningen verbruiken. En tot slot is er de subjectieve energiearmoede: 4,9 procent van de gezinnen verklaart onvoldoende financiële middelen te hebben om de woning te verwarmen.
Rekening houdend met kleine overlappingen, werd in 2016 in totaal 21,2 procent van de gezinnen potentieel getroffen door minstens één van de drie vormen van energiearmoede. De energiearmoede evolueert sinds 2009 nauwelijks, hoewel de mediane energiefactuur sedert 2009 met ongeveer 12 procent gedaald is. Dit is echter tenietgedaan door stijgende woonkosten.
Het is niet eenvoudig te achterhalen of een slechte gezondheid aanleiding geeft tot energiearmoede, of omgekeerd. Wel is duidelijk dat de groepen die met energiearmoede kampen, veel meer aangeven met gezondheidsproblemen te sukkelen. Van de totale bevolking verklaart 8,8 procent in slechte of zeer slechte gezondheid te zijn, bij mensen in gemeten energiearmoede is dit liefst 19,4 procent.
De Barometer Energiearmoede geeft bijkomende inzichten in verschillen per regio en per type gezin. Enkele opvallende vaststellingen zijn dat de energiearmoede merkelijk groter is in Wallonië, en dat de energiearmoede vooral alleenstaanden (vooral vrouwelijke alleenstaanden) en eenoudergezinnen treft.
Bron: © KBS-FRB