Op vraag van omgevingsminister Demir brachten de Minaraad, SERV en SALV een gezamenlijk advies uit over bijstellingen aan de regelgeving inzake het lozen van bedrijfsafvalwater. De Raden staan achter de doelstelling om de lozing van gevaarlijke stoffen in oppervlaktewater maximaal te voorkomen. Ze wijzen wel op een aantal problemen bij de implementatie hiervan.
De Raden ondersteunen de risico-gebaseerde aanpak. De belangrijkste wijziging in het voorstel betreft met name de invoering van een cascadesysteem voor de beoordeling van lozingen waarvoor een vergunning wordt gevraagd. Hierbij introduceert men het begrip “milieurisicogrenswaarde”, wat men definieert als de concentratie waarbij op lange termijn geen rechtstreekse of onrechtstreekse effecten op mens en milieu te verwachten zijn. De raden onderschrijven deze opzet en formuleren er drie concrete aanbevelingen bij: (1) verzeker de juridische robuustheid, zoals bij de milieukwaliteitsnormen; (2) maak zo snel mogelijk werk van de vaststelling van de milieurisicogrenzen en (3) werk samen binnen de EU voor een snellere bepaling en het behoud van een gelijk speelveld. Meer algemeen vragen de Raden om de samenhang te verduidelijken van deze risicobenadering met het materialenbeleid, het productbeleid en het innovatiebeleid, en dit alles in een bredere systeemaanpak.
De Raden vragen verder om de risico-afweging explicieter te maken in die gevallen waar wetenschappelijke zekerheid nog ontbreekt. Op basis van best practices, moet een Code van Goede Praktijk opgemaakt worden die mogelijke onduidelijkheden zoveel mogelijk ondervangt. Daarnaast willen de Raden ook verheldering over (1) de risico-inschatting bij meet-onzekerheden (2) de screening in geval van vervuild bemalingswater (3) een antwoord op de vraag wat er moet gebeuren als de overgangstermijn van 12 maanden niet gerespecteerd kan worden.
Tenslotte vragen de raden om een evaluatie te voorzien van de impact van de voorgestelde aanpak na een periode van drie jaar.
Bron: Minaraad, Vlaamse Overheid