Visserij: decentralisatie en vereenvoudiging van technische instandhoudingsmaatregelen voor de visserij
De Commissie maakt werk van haar agenda voor een betere regelgeving.
© European Union 2016
De Europese Commissie is in het kader van haar streven naar een betere regelgeving met een voorstel gekomen voor nieuwe instandhoudingsmaatregelen voor de visserij in de Europese zeeën. In het voorstel is vastgelegd hoe, waar en wanneer mag worden gevist en wat er moet gebeuren met onbedoelde vangsten. Het voorstel bevat ook regels voor het vistuig en de vangstsamenstelling. Tot nu toe kwamen die regels tot stand na een langdurige goedkeuringsprocedure op EU-niveau. In de loop der jaren heeft dit geleid tot een uiterst ingewikkelde regelgeving.
De commissaris voor Milieu, Maritieme Zaken en Visserij, Karmenu Vella, zei hierover: "Met dit voorstel zorgen we ervoor dat onze doelstellingen voor een duurzame visserij en voor de bescherming van mariene habitats overal in de Europese Unie worden verwezenlijkt. In overeenstemming met de agenda voor betere regelgeving zal de voorgestelde "geregionaliseerde aanpak" leiden tot eenvoudigere regels. Deze aanpak maakt het mogelijk om beslissingen over visserijbeheer te nemen op plaatselijk niveau, dichter bij de mensen die ermee te maken krijgen."
Met het nieuwe gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) en in het kader van de agenda voor betere regelgeving is een nieuwe, eenvoudigere aanpak voorgesteld. Er ligt nu een voorstel op tafel voor een flexibeler beheerssysteem waarbij regionale actoren de technische instandhoudingsmaatregelen zelf kunnen aanpassen aan de situatie in hun plaatselijke zeebekken. Zij kennen de lokale situatie immers het best. Bovendien worden de verschillende verordeningen in één tekst samengebracht, wat de interpretatie en naleving van de regels zal vergemakkelijken.
De Europese Unie legt voortaan de algemene beginselen en doelstellingen van de visserijactiviteiten vast en er blijven basisregels bestaan, bijvoorbeeld een verbod op bepaald vistuig of de bescherming van bepaalde soorten en habitats. Voor technische maatregelen die gevolgen hebben voor een bepaald zeebekken, kunnen de nationale overheid en de marktdeelnemers de voorgestelde regels voortaan echter aanpassen aan de plaatselijke context om de gewenste resultaten te behalen.
Zo kan het voorkomen dat een bepaald visserijgebied moet worden gesloten om een bepaalde habitat, zoals een kwetsbaar koraalrif, te beschermen, of dat voor bepaalde vaartuigen die de zeebodem niet beschadigen, een uitzondering moet worden gemaakt. Dat kan dan worden geregeld via technische maatregelen die door de lidstaten die aan dat zeebekken grenzen, zelf worden genomen in overleg met de betrokken partijen.
Het voorstel bevat ook maatregelen om de mariene ecosystemen en habitats te beschermen en bijvangsten van niet-commerciële en kwetsbare soorten, zoals zeevogels en zeezoogdieren, te voorkomen.
Bron: © European Union, 1995-2016