In opdracht van het Ministerie van OC&W heeft IVAM samen met DWA het energieverbruik in monumenten onderzocht. In het onderzoek is gekeken of het energielabel voor reguliere woningen ook bruikbaar is voor monumenten. Om hier inzicht in te krijgen is het theoretische energieverbruik, zoals dat berekend wordt voor het energielabel, van ruim 300 monumenten vergeleken met het werkelijke energieverbruik. Verder is het energieverbruik in monumenten vergeleken met het energieverbruik in niet-monumenten. Verschillen in verbruik zijn in verband gebracht met bouwfysische- en gedragsfactoren. Voor IVAM lag het accent bij het energiegedrag van de monumentbewoner. Dit is met een webenquête onderzocht bij een groep van ruim 500 respondenten. Als eerste valt op dat de gemiddelde monumentbewoner relatief hoog is opgeleid en een relatief hoog inkomen heeft. Dat moet ook wel, want de gemiddelde WOZ waarde van een monument is veel hoger dan van een gewone woning. De monumenten zijn wat betreft hun oppervlak gemiddeld ook een stuk groter. Hierdoor is het gasverbruik in monumenten veel hoger dan in niet-monumenten. Maar wanneer we kijken naar het verbruik per m2 is dat in een monument niet hoger dan in een gewone woning. De monumentenbewoner trekt zich namelijk terug in een relatief kleiner deel van de woning dan bewoners van niet-monumenten dat doen en stookt gemiddeld op een lagere temperatuur.
Voor het volledige artikel zie: Rapportage benchmarkonderzoek duurzaamheid monumentale woonhuizen
Bron: IVAM UvA BV