Elk jaar in december beslist Europa hoeveel vis de verschillende lidstaten het komende jaar mogen opvissen in de verschillende visgebieden. Het gemeenschappelijk doel van EU-commissie en Joke Schauvliege, Vlaams minister van Omgeving, Natuur en Landbouw, bestaat erin om de visbestanden verder op een duurzaam niveau te brengen en overbevissing te voorkomen. Ook de Belgische visserij zet zich actief in voor de verduurzaming van de Noordzee.
De beslissingen van de Visserijraad worden onderbouwd door wetenschappelijke adviezen. Onderzoeksinstellingen, waaronder het Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (ILVO), verzamelen gegevens over de aangroei van de visbestanden, het aantal geslachtsrijpe jonge dieren en de hoeveelheid die opgevist kan worden binnen het toegekend vangstrecht of quotum. Uit hun onderzoek blijkt dat de visserijbestanden die belangrijk zijn voor de Belgische visserij, de laatste jaren zijn geëvolueerd naar een duurzaam of bijna duurzaam peil. Waar de bestanden het goed doen, werden de vangstmogelijkheden behouden of opgetrokken. Bij bestanden die het moeilijk hebben, werden de visserijmogelijkheden in belangrijke mate verminderd, zodat de vissoort zich kan herstellen.
De bestanden van tong, kabeljauw, rog en pladijs in de Noordzee zijn gezond, wat geleid heeft tot een verhoging van het quotum voor tong met 22%, voor kabeljauw met 15%, voor rog met 5% en een status quo voor pladijs. Het bestand voor pladijs bevindt zich de afgelopen vijf jaar op een historisch hoog niveau.
In het Oostelijk deel van het Engels Kanaal zien wij het omgekeerde: een daling van het quotum met 19,5% voor pladijs en met 15% voor tong. De kabeljauw in de Keltische Zee blijft kwetsbaar en de vangstmogelijkheden dalen er met 38%
In de Ierse Zee blijft de tong het moeilijk hebben, sinds vorig jaar is de gerichte visserij op tong er verboden. Enkel voor de bijvangst en voor wetenschappelijk onderzoek, wordt een laag quotum voorzien om de toestand van de visbestanden goed in kaart te brengen.
Joke Schauvliege: “Het behouden van een duurzaam visbestand is voor mij belangrijk: bij een gezond bestand wordt van een vissoort niet meer opgevist dan er opnieuw aangroeit. Dankzij de inspanningen van onze vissers door selectief te vissen en door kwetsbare bestanden te beschermen, bereiken wij in de meeste gebieden dit niveau nu reeds. Bij kwetsbare bestanden blijven wij extra voorzichtig en vermijden we overbevissing”.