Op 1 januari 2005 gaat binnen de EU de emissierechtenhandel van start, zoals bepaald in Richtlijn (2003/87/EG). Elke lidstaat moet een toewijzings- of allocatieplan hebben waarin bepaald wordt hoeveel emissierechten voor de periode 2005-2007 toegewezen worden aan de deelnemende installaties. Op 20 oktober laatstleden keurde de Europese Commissie het Belgische en dus ook het Vlaamse Toewijzingsplan goed (beslissing commissie). In het Vlaams toewijzingsplan wordt voor de industrie slechts een beperkte daling van de uitstoot voorzien: 200 300 kton CO2-eq. per jaar. Bij de energieproductie (elektriciteit en warmte) spreken we toch over een reductie met 6 8 Mton per jaar.
De emissierechtenhandel in de industrie is nauw verbonden met het systeem van de benchmarkingconvenanten. In dit systeem engageren bedrijven met een groot energieverbruik zich om te evolueren naar de wereldtop inzake energie-efficintie. Als ze dit engagement nakomen, krijgen ze ook alle nodige emissierechten. Bedrijven die tot de wereldtop behoren kunnen dus evenveel (of zelfs meer) CO2 uitstoten, zonder een gebrek aan emissierechten te hebben.
De installaties voor warmtekrachtkoppeling krijgen ook een speciale behandeling binnen de emissierechtenhandel. Het Vlaams toewijzingsplan stelt: "WKK is immers een energiebesparende technologie en mag door het emissierechtenhandelssysteem in zijn ontwikkeling niet geremd worden." WKK-installaties krijgen daarom alle nodige emissierechten toegewezen. Het specifiek stimuleren van kwalitatieve WKK moet gebeuren door het systeem van WKK-certificaten. Dankzij deze certificaten wordt WKK in veel gevallen rendabel. Een interne rentevoet van 15% ligt zeker binnen de mogelijkheden. De maximale meerkost van de elektriciteit voor de eindverbruiker wordt geschat op 0,5 /MWh in 2005 tot ong. 2,3 /MWh in 2012.
Bron : Vito, Groep Klimaat