Op initiatief van Joke Schauvliege, Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur, en Jo Vandeurzen, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, verleende de Vlaamse Regering vandaag haar definitieve goedkeuring aan een vernieuwde wetgeving voor de productie en levering van drinkwater. “Met dit kader kunnen onze drinkwatermaatschappijen nog beter de kwaliteit en de voorraden van onze drinkwatervoorziening bewaken”, aldus beide ministers.
De toegang tot veilig en gezond drinkwater is een basisbehoefte. Vlaanderen heeft een goed uitgebouwde openbare watervoorziening. Waterbedrijven doen er nu al alles aan om drinkwater veilig en kwaliteitsvol aan hun klanten te leveren. We beschikken over een dicht leidingennet (61.738 km) met een hoge graad van aansluitbaarheid, de kwaliteit van ons leidingwater scoort erg goed en tekorten komen maar hoogst zelden voor. De beschikbare opslagcapaciteit drinkwater bedraagt 912.000 m³.
Dit zit mogelijke punten van risico van de bron tot de kraan*:
|
Aantal bronnen grondwater |
Aantal bronnen oppervlaktewater |
Aantal waterproductiecentra |
Aantal bergingen reinwater |
Aantal watertorens |
Aantal opjaagstations |
|
148 |
7 |
100 |
209 |
178 |
144 |
In 2011 zijn in totaal 9.612 bewakingscontroles en 1.525 auditcontroles uitgevoerd. Bij de beoordeling van de kwaliteit wordt vooral gekeken naar de parameters die relevant zijn voor de menselijke gezondheid. De meeste drinkwatermaatschappijen voeren naast de wettelijk verplichte minimumcontroles aan de kraan frequent ook controles in het net uit. Die gebeuren ter hoogte van het waterproductiecentrum, bij watertorens en hoofdleidingen.
Risico’s tot minimum beperken
De Vlaamse Regering actualiseerde het wettelijk kader voor de productie en de verdeling van drinkwater om de kwaliteit van het drinkwater ook in de toekomst op een hoog peil te houden. Met de nieuwe operationele openbare dienstverplichtingen sluit de Vlaamse Regering aan bij de internationale trends in risicobeheer en duurzaam beheer van watervoorraden. De nieuwe wetgeving vraagt de drinkwaterbedrijven naar een integrale strategie om het risico van bron tot kraan te beheren en om steeds alert te blijven voor nieuwe risico’s en hierop gepast preventief te reageren. De drinkwaterbedrijven krijgen ook de opdracht om leverings- en langetermijnvoorzieningsplannen op te maken zodat ook de komende generaties van voldoende en kwaliteitsvol water kunnen genieten.
Bovendien worden ook de risico’s op korte termijn ingedekt. Om paraat te zijn bij calamiteiten moeten drinkwatermaatschappijen over een actueel interventieplan beschikken en een alternatieve waterbevoorrading organiseren. Dit schept meer duidelijkheid op het terrein voor het geval er zich een incident voordoet.
Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege: “Onze watervoorraden staan onder druk van ‘nieuwe types’ van verontreiniging, zoals medicijnen en pesticiden. Drinkwaterbedrijven maken intensief gebruik van oppervlaktewater en grondwater om te zorgen voor leidingwater van hoge kwaliteit. Deze watervoorraden zijn echter niet onuitputtelijk. De uitdagingen richten zich zowel naar kwaliteit als naar kwantiteit.”
Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen:“Deze aangescherpte reglementering met openbare dienstverplichtingen inzake calamiteitenbeheer, kwaliteitsmanagement en risicobeheer maakt ook duidelijk wat er van o.m. de civiele bescherming en de gemeentebesturen en provincies wordt verwacht. Heldere afspraken zijn een garantie voor een betere aanpak.”
*Bron: VMM, Watermeter 2012, Drinkwaterproductie en -levering in cijfers
Bron : Persbericht Joke Schauvliege, Vlaams minister van leefmilieu, natuur en cultuur